Vandaag is het de laatste
dag van Advent. De laatste zondag van verwachting valt samen met
Kerstavond. Nog één nachtje slapen en dan komen beschuit met
muisjes op tafel. Blauwe muisjes, want een Zoon is ons geboren.
De dominee preekte over
het Magnificat, de lofzang van Maria, zoals de evangelist Lucas het
heeft opgeschreven in het openingshoofdstuk (1:46-55). De titel van
het Magnificat verwijst naar de eerste Latijnse woorden van het lied,
Magnificat anima mea Dominum (mijn ziel verheerlijkt de Heer).
Alle geslachten zullen
mij voortaan gelukkig prijzen,
ja, grote dingen heeft
de Machtige voor mij gedaan,
heilig is zijn naam
zo zingt Maria bij haar
verwante Elisabet, de vrouw van priester Zacharias en moeder van
Johannes de Doper, de wegbereider van Jezus. Alle geslachten zullen
mij voortaan gelukkig prijzen, dat is precies wat er elke avond
gebeurt in het klooster in Westmalle. Bij elke completen
(dagsluiting) wordt het Salve Regina gezongen.
Ik zong het lied min of
meer mee, al was het maar omdat ik onderdeel uitmaakte van de
monnikengemeenschap. De tekst van het gezang kende ik niet. Nog
steeds niet, overigens, hoewel de tiendaagse in het Vlaamse klooster
me wel iets hebben bijgebracht. Gelukkig had het liedboek dat we
gebruikten, de tekst opgenomen.
Tijdens elke dienst zat
ik naast broeder Joël, die me wegwijs maakte in de verschillende
boekwerken. Hij zag dat ik elke avond de tekst van het Salve Regina
moest opzoeken. Bij mijn vertrek naar Leeuwarden, had broeder Joël
een klein presentje voor me. Hij had de tekst van het Salve Regina
gekopieerd en de Nederlandse vertaling op het papier erbij gezet.
“Maar jij komt uit
Friesland,” zei de geboren Rotterdammer. “Ik heb via Google
Translate een vertaling gemaakt van het Salve Regina, in het Fries.”
Wat een held, deze broeder Joël. Een vriendelijke geste van deze van
oorsprong protestantse broeder.
“Wie ben ik dat de
moeder van mijn Heer naar mij toekomt?” vroeg Elisabet, toen Maria
haar kwam opzoeken. “Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van
vreugde op in mijn schoot.”
Maria is voortaan
gelukkig te prijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten