zondag 25 maart 2018

Mis ter nagedachtenis

Als een goede calvinist ben ik niet gewend met de mis, zeker niet als deze ter nagedachtenis is aan een persoon. Tijdens de Reformatie hebben wij, Noordelijke Nederlanders, alles de kerk uitgeslagen wat ook maar riekte naar persoonsverheerlijking. Maria, eruit. Een piéta, weg ermee. De apostelen, hen wezen we de deur. De boeken der leken hadden we niet nodig, een tussenpersoon al helemaal niet.
Toch heeft het wel wat. In de brief aan de Hebreeën wordt bijvoorbeeld ook gewezen op de heiligen, de goede voorbeelden uit de kerkgeschiedenis. Natuurlijk, we hoeven ons heil niet van deze mensen te verwachten. Maar ter inspiratie en als voorbeeld kunnen ze zeker wel dienen, ook voor mij als Bijbelvaste protestant.
Dat is tenminste een kleine les die ik van mijn katholieke vrienden heb geleerd. Zo viel mij ook een bericht op naar aanleiding van de gijzelingsactie in Frankrijk. In een kerk in het Zuid-Franse Trèbes is een mis opgedragen ter nagedachtenis aan de agent die vrijdag de plek innam van gewonde burgers tijdens een gijzelingsactie in een supermarkt. Hij bezweek gisteren aan zijn verwondingen. Ook de drie andere dodelijke slachtoffers van de schutter die de gijzeling uitvoerde, werden in de rooms-katholieke dienst herdacht. De bisschop van het nabije Carcassonne leidde de dienst in Trèbes.
In dit geval bevind ik mij in goed gezelschap. Gert Jan Segers, leider van de ChristenUnie en coalitiegenoot van het kabinet Rutte-III, twitterde: “Twee gelovigen. Redouane Lakdim was bereid te sterven en vermoordde eerst nog een paar omstanders. Arnaud Beltrame gaf zijn leven om dat van anderen te redden. Een hemelsbreed verschil..”
Zo is het, Segers. Dat is een pure vorm van een grote liefde, je leven geven voor een ander. Dát is inspirerend.

donderdag 22 maart 2018

Zo vriendelijk en veilig

Afgelopen zondag zongen we in onze kerk het lied Zo vriendelijk en veilig als het licht van Huub Oosterhuis. Een schitterende tekst. Sowieso kun je alle teksten van Oosterhuis zo zingen in de kerk. Ondanks dat hij een ex-jezuïetische priester is. Maar misschien ook wel juist daarom.

Zo vriendelijk en veilig als het licht
zo als een mantel om mij heen geslagen
zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht
ik roep zijn naam, bestorm hem met mijn vragen,
dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt.
Wil mij behoeden en op handen dragen

Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd
waakt over mij en over al mijn gangen.
Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid
om, als ik val, mij telkens op te vangen.
Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt.
Ik moet in lief en leed naar U verlangen.

Spreekt Gij het woord dat mij vertroosting geeft,
dat mij bevrijdt, en opneemt in uw vrede.
Ontsteek die vreugde die geen einde heeft,
wil alle liefde aan uw zoon besteden.
Weest Gij vandaag mijn brood, zowaar Gij leeft –
Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden.

zondag 18 maart 2018

Thomas Merton

There is a book coming out – niet over Woody Guthrie, maar over de zomer van 1966. Het boek is van de hand van Robert Hudson en gaat over de invloed van Bob Dylan op de Amerikaanse monnik Thomas Merton.
Het is niet de eerste keer dat ik over een link lees tussen een monnik en Bob Dylan. In maart 2017 publiceerde de benedictijner monnik Thomas Quartier zijn monastieke bespiegelingen rondom Dylan in het tijdschrift De Kovel. Het was vlak voor de optredens in AFAS Live van Dylan, drie shows in de hoofdstad.
Toen ik in de zomer twee weken in het klooster van Westmalle was, ging mijn 'mentor' broeder Guerric naar een redactievergadering van De Kovel, waar broeder Thomas ook aanwezig was. Broeder Guerric bracht hem namens mij de complimenten over voor het artikel.
Bob Dylan als een eigengereide monnik. Mooi beeld. Ik ontken het niet. Dat is overigens geen bevestiging. Maar ontkennen heeft geen zin.

Dit blog verscheen ook gedeeltelijk op Een Ander Zelfportret.

dinsdag 13 maart 2018

Paus Franciscus

Jorge Mario Bergoglio is vandaag precies vijf jaar paus Franciscus. Hij werd 13 maart 2013 gekozen uit zijn collega-kardinalen tijdens het conclaaf in Vaticaanstad. Bergoglio is de eerste jezuïet als kerkleider, maar ook de eerste van het zuidelijk halfrond. De Argentijn volgde paus Benedictus XVI op, die twee weken eerder zijn ambt neerlegde en sindsdien Pontifex emeritus (paus emeritus) is.
Habemus papam klonk het die 13e maart van de buitenloggia van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad. Gelijk al bij zijn presentatie liet paus Franciscus zijn eenvoudige, sobere en toegankelijkheid blijken. Zo waren zijn eerste woorden in functie in het Italiaans, om het gewone volk toe te spreken.
Ik wordt door deze paus voorgegaan in mijn praktijk. Zeker zijn voetwassing heeft me aangezet dat voorbeeld van Jezus te volgen. Nadat ik de kerkvorst de voeten zag wassen van vrouwen en zieken, zette me dat aan om ook de voeten van mijn “leerlingen” te wassen. Zo is het gekomen dat ik bij E&R de voeten heb gewassen van zowel de teamleden als de campinggasten.
Heb de ander lief zoals jezelf geliefd bent. De voetenwassing die ik bij een teamlid deed, ontroerde hem tot tranen toe. “Dat jij je als teamleider fysiek kleiner maakt dan dat ik ben, waar heb ik dat aan te danken?” vroeg hij zich af.
Dat heb je nergens aan te danken.
Ik evenmin.
Bedankt, Jorge Mario Bergoglio.

Dit blog verscheen ook op FritsTromp.nl.

donderdag 8 maart 2018

Priester Jacques Clemens

Jacques Clemens, met zijn 108 jaar de oudste man van de Benelux en de oudste priester ter wereld, is woensdag overleden.
Jacques Clemens, emeritus kapelaan van Saint-Benoît in het Henegouwse Nalinnes-Bultia, is woensdagmorgen in een ziekenhuis in Loverval overleden. Hij was er opgenomen na een val. Op 11 juli zou hij 109 geworden zijn. Hij was de oudste mannelijke inwoner van de Benelux en de oudste priester ter wereld. Tot juni 2015 ging hij voor in de eucharistieviering. Na zijn overlijden is Gustavus Leclercq (106) uit De Haan de oudste man van België. De oudste vrouw, Madeleine Dullier, woont in het verzorgingstehuis van Courcelles en viert op 30 april haar 111e verjaardag.
Jacques Clemens werd op 11 juli 1909 geboren in Den Haag (Nederland). Toen hij besloten had om priester te worden, kwam hij naar ons land om er in Leuven priesterstudies te volgen. Hij voltooide zijn studies in Luik en werd op 5 juli 1936 in de kathedraal van Luik tot priester gewijd. In 1958 werd hij pastoor van Nalinnes-Bultia. Ook na zijn verhuis naar ons land bleef hij de Nederlandse nationaliteit behouden, omdat hij er naar eigen zeggen fier op was Nederlander te zijn. “Als er een voetbalwedstrijd is tussen België en Nederland supporter ik nog steeds voor Nederland,” vertelde hij ooit.
Jacques Clemens had evenwichtsproblemen en viel de laatste tijd regelmatig. Hij was ook steeds vaker en steeds sneller vermoeid. In juli vorig jaar kreeg hij nog een telegram van paus Franciscus om hem te feliciteren met zijn verjaardag en de verjaardag van zijn priesterwijding. Op de vraag naar het geheim van zijn leeftijd zei hij ooit: “Ik weet niet wat het geheim is van mijn lang leven. Maar elke morgen sta ik om 5.30 uur op. Ik neem al mijn maaltijden telkens op hetzelfde uur en drink ‘s middags een glaasje wijn. Ik ga rond 21 uur slapen.”

Bron: Kerknet.be

woensdag 7 maart 2018

Katholiek


Sinds mijn tiendaagse bezoek aan het klooster in Westmalle, heb ik “iets” met het katholicisme. Natuurlijk, de calvinist in mij steigert bij de vervloekte paapse mis en het hoge voetstuk van Maria, o eeuwige maagd. Maar mijn vrienden wonen in Westmalle. En in andere kloosters, waar ze me laten zien wat gastvrijheid is. Want iedere gast is Christus, nietwaar?
Daniël Lohues is van huis uit katholiek, maar nam op elke nieuwe Allennig-cd meer afscheid van het rijke Roomse leven. “Ik ben katholiek opgevoed [http://bit.ly/2oTJKmQ] en gewend om in ieder geval in íets te geloven. Toen ik op een dag naar boven keek en de volle maan zag had ik hem: Van alles aan de hemel geloof ik alleen nog in de maan. Die is wel fraai hè? Maar eigenlijk geloof ik nog liever nergens meer in.” Zo kan het gaan, nietwaar?
Ach, misschien is er een ommekeer. Luister eens naar dat mooi De ogen van Maria, wat op zijn nieuwste album Vlier staat. De troost van 't verdriet / in de ogen van Maria. Ja, mooi. Alleen dat al zou je zomaar katholiek kunnen maken.

Dit blog verscheen eerder op FritsTromp.nl.

zaterdag 3 maart 2018

De ogen van Maria


In 'n duust're kaole nacht
As de hemel zachies schreijt
En 'n minne schraole wind
Deur de mensenharten weijt
Kiek heur dan 's an
Geleuf heur en dan zie'j ja
De troost van 't verdriet
in de ogen van Maria

Probeer zo goed ik kan
um gien vliege kwaod te doen
Mar dat lukt niet elke dag
terwijl dat wel zol moeten
Vaak kom ik hier bij uut
Langs gedachten via via
Ben ik 't leben weerd
in de ogen van Maria?

Ik maak 'n keersie an
En heur glimlach gef mij rust
Dan vuul ik eben weer
'n warm en veilig nöst
'n Mamme veur de wereld
Geleuf heur en dan zie'j ja
De treust van 't verdriet
in de ogen van Maria

© Daniël Lohues, Vlier, 2017