In Paasloo is deze
vakantie een evangelisatieproject gaande. Een project waar ik sinds
jaar en dag nauw bij betrokken ben. Het is ook een onderneming waar
mijn hart ligt. Zodra ik het terrein weer op kom, word ik weer
begeisterd om iets van Gods liefde uit te delen.
Dit evangelisatiewerk is
ook een reden dat ik nu niet het klooster in ga. Mijn werkterrein
ligt voorlopig nog in de wereld. In Paasloo dus – één van de
werkgebieden. Hier in het Overijsselse dorp sta ik met mijn voeten in
de klei. Dit is een motief dat ik als monnik in de wereld sta. Een
jezuïet, op de grens tussen kerk en samenleving.
Maar ook met een
benedictijnse inborst. Biddend en werkend. Beschouwend. Als
teamleider vormen de teamleden mijn 'club'. Ik ben als “abt”
verantwoordelijk voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van de
mede-evangelisten. Zo is dat.
Naar Paasloo dus.
Misschien heb ik tijdens de week ook nog tijd en gelegenheid om naar
het kerkje te gaan. Een bedevaart naar J.C. Bloem, de dichter die
aldaar begraven ligt.