Het kruis is het symbool
van het christendom. Die kruizen als symbolen zijn in alle varianten
te verkrijgen. Zoveel christenen, zoveel kruizen en kruisjes. Zo heb
je bijvoorbeeld het pocketkruisje, een klein papiertje met een houten
kruisje erop dat bijvoorbeeld in de Bijbel gestopt kan worden.
Confronterender zijn de
kruisjes waarop Christus hangt. Confronterend, omdat zo daadwerkelijk
zichtbaar is wat voor martelwerktuig het kruis is geweest. Een
langzame dood, sterven in slow motion. En toch is juist dit
'volledige kruisbeeld', inclusief de stervende Christus, datgene wat
het christendom onderscheidt van andere godsdiensten.
Er is betaald. Dat is in
het kort de christelijke theologie. Maar daar gaat het op dit blog
niet over, dit is geen apologetiek wat ik hier bedrijf. Wel is het zo
dat ik na mijn woestijnervaring in Westmalle, huiswaarts ben gekeerd
met een Christus-kruis. Het is zoals de apostel Paulus zegt: “Ik
had niet besloten iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en die
gekruisigd” (1 Kor. 2: 2).
Precies.