Allennig IV

Daniël Lohues is een troubadour, die het elke keer weer lukt om in liedjes 'het gevoel' te omschrijven. Met name die emotie van het thuis-zijn, op je eigen plek. En be'j de brugge ienmoal over, dan be'j zowat weer thuus. Zo is het, Daniël.

Op zijn vierde en afsluitende 'seizoens-album' Allennig IV uit 2010, staan twee van zulke heerlijke nummers. Ik luisterde ze, eigenlijk bij geval, toen ik afgelopen weekend weer thuis was na mijn Westmalle-tiendaagse. Twee nummers sprongen er uit: Kom Nou Mar Naor Huus en Niet Alle Dwalers Bennen Verdwaald. Waarom ze me opeens zo aanspraken?

In 'Kom nou mar' vanwege dit couplet:

Kom nou mar naor huus

En vind hier joen rust

Nuum 't zoa'j 't nuumen willen

Mar 't blef 'n nöst

En bij 'Dwalers':

Dwalen kan 'n doel weden

Mar zölfs zunder dat

Kan piereweijen weerde hebben

Ok al he'j der niks an had

Niet alle dwalers bennen verdwaald.

Iets vergelijkbaars heb ik met het nummer Ga Niet Weg van Jeroen Zijlstra, op zijn album Kalm (2008):

Blijf als je 't liefst wilt vluchten

Blijf al je wordt vervloekt

Blijf waar je bent gebleven

Blijf bij waarnaar je zoekt

Blijf als de wind verkeerd staat

Blijf als je bent bezeerd

Blijf als het kant noch wal raakt

Blijf tot het tij weer keert

Ga niet weg op een goede morgen

Ga niet weg op een slecht moment

Ga niet weg op een zekere avond

Blijf wie je bent

Het teruggrijpen op poëzie en literatuur, om zo onder woorden te brengen wat ik heb meegemaakt. Bij benadering. Want eigenlijk, zeker in een klooster, is iedereen allennig.