donderdag 6 april 2017

Op klompen

André Baillon was een schrijver van rond de wisseling van de negentiende naar de twintigste eeuw. Geboren in 1875 te Antwerpen was hij Vlaming van afkomst, maar Baillon schreef in het Frans. Hij pleegde 10 april 1932 (over vier dagen 85 jaar geleden) zelfmoord, na een bewogen leven. Zijn suïcide gebeurde in een psychiatrische instelling te Saint-Germain-en-Laye nabij Parijs.
Baillon trouwde in 1902 met de prostituee Marie Vandenberghe, met wie hij zich terugtrok in de landelijke Kempen, nabij de abdij van Westmalle. Daar begonnen ze een kippenkwekerij, wat uitliep op een mislukking. Althans, die kippenkwekerij leverde geen inkomstenbron op. Wel vormde deze periode in Westmalle de nodige gegevens op voor het boek En sabots (Op klompen), gepubliceerd in 1922.
Op Klompen laat zich het best omschrijven als een kroniek, een portret van Westmalle. Het dorp wordt geschilderd aan de hand van opvallende kenmerken. Ook de bewoners van de nederzetting komen uitvoerig aan bod. Waaronder de toenmalige broeders van de Abdij, maar natuurlijk ook de 'gewone burgers' van de Kempense plaats.
Ik heb dit boek van Baillon gelezen om een beeld te kunnen vormen van Westmalle. Halverwege juni zal ik twee weken in de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart verblijven, bij de trappisten van het Westmalle-bier. Natuurlijk, het dorp is in de eeuw na het bezoek van Baillon natuurlijk veranderd. Al is het maar omdat de bewoners van toen inmiddels zijn overleden.
Maar ik vermoed dat ik desondanks toch een echo zou kunnen horen van de tijd uit het begin van de twintigste eeuw.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten