zondag 9 april 2017

Evangelisatiepost Leeuwarden

Vandaag is het Palmpasen – de zondag voor Pasen. Met deze dag wordt herdacht dat Jezus in Jeruzalem komt, rijdend op een ezel(sveulen). Tegelijk is Palmpasen de start van de zogenaamde Goede of Stille Week. Deze week loopt uit op Witte Donderdag (The Passion in Leeuwarden!), Goede Vrijdag en Stille Zaterdag. Wanneer het straks wéér zondag is, is dat de dag dat Jezus opstond uit de dood.
Gisteren was ik op bezoek bij een voormalig schoolmeester en kinderboekenschrijver. Ik was al eerder eens bij hem thuis geweest, in Axel, toen ik op vakantie was in een dijkhuisje in Zaamslagveer. Nu woont hij in de Achterhoek. Deze schrijver (mooi vak, dat van publicist en schrijver) heeft net als mijn vader, een lichte fascinatie voor het voormalige klooster van Sibculo. En zodoende kwam ik bij hem over de vloer.
We spraken wat over kerk, staat en maatschappij. Of in ieder geval over het geestelijk leven. De schrijver had mijn zoektocht naar het kloosterleven geanalyseerd, dankzij mijn weblog. Volgens hem mis ik iets, een gebrek aan diepgang. En die diepgang moet ik niet zoeken in het klooster, het rijke Roomse leven. Nee, voor een spade dieper moet ik het zoeken bij de gereformeerden, bij voorkeur de rechtse hoek.
Mijn gesprekspartner had al wat onderzoek gedaan. Hij adviseerde me om me te oriënteren op De Gereformeerde Kerk te Opeinde e.o., onderdeel van De Gereformeerde Kerken (DGK). Maar aangezien deze kerk wat uit de richting ligt, is de evangelisatiepost van de Gereformeerde Gemeente (onder auspiciën van de GerGem te Kampen) een aardig alternatief. Tegenwoordig is S. de Visser de evangelist van dienst. Hij is een van de opvolgers van evangelist Segers, vader van CU-politicus Gert-Jan.
Enfin. Daar waar ik flirt met Rome door mijn oriëntatie bij de Vlaamse trappisten, wil mijn collega-schrijver mij liever bij de gereformeerde flank hebben. Twee uitersten, de gereformeerden en de katholieken. Dat zeker. Maar ik troost me met de gedachte dat ook deze twee geloofsstromen hun gelijken kennen.
De gereformeerden hebben hun bevindelijke aard, waarover Wikipedia schrijft: “De groep is voortgekomen uit calvinisten die na de Reformatie van de zestiende eeuw, waaruit de protestantse kerken zijn ontstaan, zijn meegegaan in de vroomheidsbeweging van de Nadere Reformatie. Het persoonlijk ervaren of 'bevinden' van het christelijke geloof en het leven naar de Bijbel als het onfeilbare woord van God staan hierbij centraal. Men gaat vaak terughoudend om met het gebruik van nieuwe technieken, zoals televisie en internet. Wetenschappelijke ontwikkelingen, zoals inenting, en voorzieningen als verzekering worden soms afgewezen als zij mogelijk de uiting van Gods wil of voorzienigheid belemmeren.” Voor wie hier een goed beeld van wil hebben, is Knielen Op Een Bed Violen van Jan Siebelink een mooi portret.
De katholieken kennen hun mystieke leven, zoals de Duitse dominicaan meester Eckhart, O.P. (ca. 1260-1328) en de Moderne Devoten zoals de ascetische boeteprediker Geert Grote (1340-1384) en de augustijner kanunnik Thomas a Kempis (ca. 1379/1380-1471), schrijver van de “Navolging van Christus”. Ook de humanist Desiderius Erasmus van Rotterdam en de latere hervormer Maarten Luther hebben enige tijd in zo'n gemeenschap doorgebracht.
En zo ontmoeten de gereformeerden en de katholieken elkaar toch maar weer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten