Een gigolo is een
(mannelijke) prostitué. Het betreft een persoon, die diensten
aanbiedt in ruil voor geld. Maar het is iets anders dan een reguliere
werkverhouding. Bij prostitutie gaat het jezelf te verkopen, voor
(tijdelijk) genot en snel geld verdienen. Volgens Frans Denissen is
André Baillon een literaire gigolo. Een schrijver die zichzelf
verkoopt aan Irma Ideaal.
Denissen zegt dat Baillon
in zijn boeken zijn eigen (auto)biografie heeft geschreven. Dus om de
Antwerpenaar te begrijpen, moet je zijn geschriften lezen. Dat doet
de biograaf dan ook, waardoor feit en fictie in elkaar overlopen. De
levensbeschrijver haalt de schrijver en geschrevene niet uit elkaar.
Sterker nog, Denissen brengt zichzelf ook in de biografie als de
twijfelende biograaf.
Ik kwam de biografie
tegen tijdens mijn veldonderzoek over Westmalle. Begin twintigste
eeuw verbleef de schrijver Baillon tweemaal in dit dorp in de Kempen.
Ik kende de Franstalige Vlaming niet, en getuige Denissens boek ben
ik niet de enige. Ook Denissen kende Baillon niet, voordat hij
gevraagd werd enkele werken van Baillon te vertalen. Zelfs de naam
van de auteur had Denissen foutief geschreven tijdens het eerste
telefoongesprek over het vertaalwerk (“Bayon”).
De gigolo van Irma
Ideaal. André Baillon, of een geschreven leven heb ik gelezen. Ik
ken Baillon een beetje, Denissen ken ik ook (zij het veel minder dan
de hoofdpersoon), maar Westmalle ken ik niet door deze biografie. Had
ik dat verwacht? Nee, want het is een biografie en geen
plaatsbeschrijving.
Nog een week of drie en
dan reis ik zelf af naar Westmalle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten