zaterdag 25 februari 2017

Retraite

Eind januari 2010 ben ik voor het eerst in een klooster geweest. Samen met mijn vriend Evert, met wie ik tijdens een evangelisatieproject in Beerze tot dit plan was gekomen. We wilden gaan onthaasten, zoals dat dan zo mooi heet. Grote vraag is bij het onthaasten: waar ga je heen, welk klooster zoek je uit?
Uit het aanbod van kloosters kozen we voor de St. Willibrordsabdij te Doetinchem. Je moet immers ergens beginnen. We logeerden niet in de abdij zelf, maar in het nabijgelegen Kasteel Slangenburg. Vanuit dit gastenverblijf was het zo'n twintig minuten lopen naar de abdij, om aldaar de kerkdiensten te volgen. Onze kamer heette “In het Biezemandje”, we voelden ons dat weekend geborgen.
In oktober 2011 en november 2012 gingen Evert en ik opnieuw naar een klooster, op retraite. Die twee keer gingen we in groepsverband, vanuit Focus, een organisatie met zijn activiteiten jongeren wil helpen, ondersteunen en toerusten om hun bestemming te vinden in Jezus Christus. We gingen onder de bezielende leiding van een gereformeerd-vrijgemaakte predikant.
Voor deze twee retraites was gekozen voor Abdij Sion in Diepenveen. En jawel, dit is het klooster waarvan de broeders verhuizen naar Schiermonnikoog. Ik ben reeds twee maal onder het gehoor van deze cisterciƫnzer monniken geweest.
Van alle drie de kloosterbezoeken heb ik voor mezelf een verslag gemaakt. Een kroniek, om op een later tijdstip nog eens na te lezen. Ik heb de journaals nog maar weer eens uit de kast gehaald, al bladerend door mijn handschrift. Mooie tastbare herinneringen. Of zijn het aanwijzingen, hints naar waar ik nu mee bezig ben? Als een soort voorafschaduw.
Zeven jaar is er inmiddels verstreken sinds dat eerste kloosterbezoek aan de St. Willibrordsabdij te Doetinchem. Wel een mooi aantal, een Bijbels aantal jaren. Wellicht is het een Jakobs-vertelling: zeven jaar werken voor vrouw 1 (een definitieve keuze maken), vervolgens opnieuw zeven jaar werken voor vrouw 2 (de keuze voor het juiste klooster of leefgemeenschap). We zullen wel zien wat de Heer in petto heeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten