De gastpredikant preekte
over het tweede gedeelte uit het Onze Vader. Het ging over de beden
die op onszelf betrekking hebben:
Geef ons heden ons
dagelijks brood;
en vergeef ons onze
schulden,
gelijk ook wij vergeven
onze schuldenaren;
en leid ons niet in
verzoeking,
maar verlos ons van den
boze.
Het is een tekst uit de
Bergrede, Mattheüs 5, 6 en 7. Het Onze Vader staat halverwege deze
Sermon on the Mount. Voor de gelegenheid koppelde de voorganger aan
deze beden, een gedeelte verderop uit de Bergrede. In hoofdstuk 7
zegt Jezus ook dit:
“Vraag en er zal je
gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden
opengedaan. Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en
voor wie klopt zal worden opengedaan. Is er iemand onder jullie die
zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een
slang, als het om een vis vraagt? Als jullie dus, ook al zijn jullie
slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal
jullie Vader in de hemel dan het goede geven aan wie hem daarom
vragen.
Behandel anderen dus
steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart
van de wet en de Profeten.”
Ergo, zo'n bede om te
ontvangen is niet vrijblijvend. Het zet je aan tot actie. Hoewel de
dominee het verder niet aanstipte of behandelde, liet hij ook een
stuk lezen uit die Profeten. Een gedeelte uit Jesaja 58 – jawel, de
tekst waarmee ik uit het klooster van Westmalle kwam!
Een oproep dus. Ook deze
zondag weer.
De Bijbeltekst in deze
uitgave is ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling
© Nederlands
Bijbelgenootschap 2004
