Gisteren was het in veel
kerken de Eeuwigheidszondag. De laatste zondag van het kerkelijke
jaar wordt aangegrepen, om stil te staan bij wie ons zijn voorgegaan.
Allerzielen, maar dan in een protestants jasje. Vanaf zondag 4
december is het de Adventsperiode.
Ik ben een protestant,
maar heb wel een feeling met de katholieken. Ik ben een wat
bevindelijk-gereformeerde jongen, maar voel me tegelijk thuis bij de
trappisten. De Regel van Benedictus past me als een jas, maar de
opdracht van de jezuïeten bevalt me ook prima.
In deze laatste week van
het kerkelijke jaar, twee nieuwsberichten. De ene over paus Franciscus, die op bezoek is in Myanmar en Bangladesh. De grote vraag
bij het bezoek aan Myanmar is of Franciscus het woord 'Rohingya' in
de mond zal nemen.
De paus heeft in Rome al
openlijk aandacht aan de zaak besteed door voor de vluchtelingen te
bidden. Het vermijden van de term zou opgevat kunnen worden als
instemming met het leger. Hij staat erom bekend dat hij zich juist
sterk maakt voor onderdrukten. Mensenrechtenorganisatie Human Rights
Watch vindt dat hij juist voor de Rohingya moet opkomen door hen bij
naam te noemen.
Voor het Friese publiek
een tekst over overnachtingsplekken voor de pelgrimage naar
Sint-Jabik, Santiago de Compostella. Er wordt hard gewerkt aan een
netwerk van pelgrimsplekken, logeeradressen voor de pelgrims op hun
reis richting de begraafplaats van de heilige Sint Jakobus. Misschien
dat ik deze tocht ook nog wel eens maak, in het kader van mijn
spirituele zoektocht.
Eeuwigheidszondag. We
zijn in het ondermaanse bestaan ook maar vreemdelingen en bijwoners
op deze aarde. We zijn onderweg als pelgrims naar een plek met
eeuwigheidswaarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten