dinsdag 7 augustus 2018

Franco's graftombe

De Spaanse regering haalt de resten van oud-dictator Francisco Franco weg uit de Dodenvallei bij Madrid. In het kolossale monument liggen tienduizenden slachtoffers en medestrijders van de generaal.
Alle afmetingen in de zogenoemde Dodenvallei zijn gigantisch. De deuropening is ruim tien meter hoog en maakt van iedere bezoeker een nietig poppetje. De gang in de rots die daarna volgt is 262 meter lang, en op het hoogste punt zit het plafond op 22 meter. Bovenop staat nog een kruis dat zich al op kilometers afstand aftekent. Het is met 150 meter vier keer groter dan het iconische Christusbeeld in Rio de Janeiro.
Maar alleen wie Spaanse geschiedenisboeken bestudeerde weet waar hij echt naar kijkt: het grootste massagraf van Europa. Geen bordje bij het monument geeft uitleg aan de verbaasde buitenlandse toeristen. “Ik geloof dat er een paar graven zijn”, zegt een Engelse student. “Verder weet ik er niet zo veel van.”
Het zijn er wel wat meer dan een paar, zij het onzichtbaar weggewerkt. Achter de strakke muren van de altaren in de basiliek rusten 34.000 voor- en tegenstanders van generaal Franco. De doden vielen tijdens de burgeroorlog van de jaren 30 in de vorige eeuw.
Wat een immens gebouw moet dat dus zijn. Een enorm Christusbeeld. Dat past natuurlijk in de katholieke cultuur van rond de Middellandse Zee. Als nuchtere calvinisten hebben we niet zoveel met deze beelden. Daar valt veel voor te zeggen. Immers, geen beelden maken van God is een gebod. Maar aan de andere kant: ook een Christusbeeld geeft een getuigenis en verwijst door naar iets anders, iets groters.
En Christus als letterlijk beeld van verzoening, dat is daar het om gaat.

Dit blog verscheen eerder op FritsTromp.nl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten