maandag 4 juni 2018

De ogen van Maria


Als goed calvinist heb ik weinig met katholieke rituelen en gebruiken. Zoals bijvoorbeeld de iconen. Na mijn verblijf in Westmalle had ik weliswaar een kruisbeeld meegenomen. Als teken van ons gedeelde geloof en als herinnering aan mijn woestijnperiode aldaar. Niet als beeld dat aanbeden dient te worden.
Maar naarmate ik verder kom, waardeer ik de katholieke vormen wel degelijk. Een mooie piëta, als teken van de liefde van moeder Maria voor haar Zoon. Het beeldt uit wat zo slecht onder woorden te brengen is. De ogen van Maria – hoe meer Daniël Lohues zijn geloof afzweert, hoe meer hij teruggrijpt op wat hem in zijn jeugd is meegeven.
Ik begin daarvan langzamerhand iets te begrijpen.
Hoe mooi dat kan zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten