Toen ik net terug was uit
Westmalle, dronk ik een kopje koffie met mijn goede vriend
Jan-Willem. Met hem had ik het over 'roeping', een inwendige of
uitwendige roeping. Of, om zijn woorden te citeren: “Op elke
bladzijde was het voor mij duidelijk: jij hebt een roeping voor het
klooster. De broeders roepen je. En daarbij: het kloosterleven past
je goed, zoveel is wel duidelijk. Ga goed bij je na op wat voor
roeping je wacht. Is het een vocatio externum of vocatio internum,
een interne of een externe roeping? Ik zou zeggen: een overduidelijke
externe roeping.”
Met een andere vriend
kreeg ik het ook over roeping. Deze andere vriend, Ab, zei me om
Theologie te gaan studeren. Om de kerk van Christus nog meer te
dienen dan wat ik nu al doe. Een andere vocatio externum, dus. Wat
kan ik hier nou weer mee? Wat moet ik hier mee doen? Terecht wees
Jan-Willem me op een lied van Ad den Besten, Waarom moest ik uw stem verstaan?
Dit lied is terug te vinden in het Liedboek voor de Kerken. In de
editie uit 1973 is dit lied te vinden onder nummer 484, in het Nieuwe
Liedboek van 2013 is Waarom moest ik uw stem verstaan? gezakt naar
nummer 941. Een melodie uit de 15e eeuw, nauw verwant met In
dich hab ich gehoffet Herr.
Ik zing het nog maar weer
uit, samen met wijlen Ad den Besten. Wat zou ik zonder poëzie
moeten? Den Besten geeft natuurlijk geen antwoord op mijn concrete
zoektocht. Wel wijst hij een richting, de weg die 'ook door uw Zoon
gegaan is'. En tal van oudtestamentische profeten en leiders, die
niet zaten te wachten op hun roeping.
Wat dat betreft bevind ik
mij in goed gezelschap.
Als ik maar toegeef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten