Een dagje Schiermonnikoog, of ik daar zin in had. Ik antwoordde ‘Ja’, maar besefte pas later dat dit dagje Schier precies ná mijn Hamburgse Bob Dylan-concert was. Nou ja, toe maar.
Schiermonnikoog is het eiland waar de schiere monniken weer terug zijn. De eilandnaam verwijst naar de schiere (grijze) habijten, die de monniken op dit oog (eiland) droegen. Nu zijn de monniken weer terug, gedeeltelijk althans. Een deel van de geestelijken van Abdij Sion in Diepenveen zijn naar het Waddeneiland verhuisd, een ander deel is ondergebracht in het moederklooster in Westmalle.
Het is natuurlijk ook goed om Querido’s literaire reisgids ter hand te nemen over Schier. Ik lees dat het eiland een belangrijke rol speelt “in sommige romans van Klaas van der Geest (1903 – Zwolle, 1969), die op het eiland geboren werd en naar goede eilander gebruiken stuurman bij de grote stoomvaart is geweest, zoals in Eiland in de branding (1973). In de eigen eilander taal schreven en publiceerden Lambert Wiersma (1881 – 1980), die als vijftienjarige Schiermonnikoog verliet om er pas in 1969 terug te keren en de dichteres Pita Grilk (Schiermonnikoog, ? – Leeuwarden, 1980), die het dialect van de ‘Lytse Pole’ zeer poëtisch wist te hanteren.”
Goed verhaal, toch?
Dit blog verscheen ook op FritsTromp.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten