Sinds mijn tiendaagse
bezoek aan het klooster in Westmalle, heb ik “iets” met het
katholicisme. Natuurlijk, de calvinist in mij steigert bij de
vervloekte paapse mis en het hoge voetstuk van Maria, o eeuwige
maagd. Maar mijn vrienden wonen in Westmalle. En in andere kloosters,
waar ze me laten zien wat gastvrijheid is. Want iedere gast is
Christus, nietwaar?
Daniël Lohues is van
huis uit katholiek, maar nam op elke nieuwe Allennig-cd meer afscheid
van het rijke Roomse leven. “Ik ben katholiek opgevoed
[http://bit.ly/2oTJKmQ] en gewend om in ieder geval in íets te
geloven. Toen ik op een dag naar boven keek en de volle maan zag had
ik hem: Van alles aan de hemel geloof ik alleen nog in de maan. Die
is wel fraai hè? Maar eigenlijk geloof ik nog liever nergens meer
in.” Zo kan het gaan, nietwaar?
Ach, misschien is er een
ommekeer. Luister eens naar dat mooi De ogen van Maria, wat op zijn nieuwste album Vlier staat. De
troost van 't verdriet / in de ogen van Maria. Ja, mooi. Alleen dat
al zou je zomaar katholiek kunnen maken.
Dit blog verscheen eerder
op FritsTromp.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten