Eeuwigheidszondag

Gisteren was het in veel kerken de Eeuwigheidszondag. De laatste zondag van het kerkelijke jaar wordt aangegrepen, om stil te staan bij wie ons zijn voorgegaan. Allerzielen, maar dan in een protestants jasje. Vanaf zondag 4 december is het de Adventsperiode.

Ik ben een protestant, maar heb wel een feeling met de katholieken. Ik ben een wat bevindelijk-gereformeerde jongen, maar voel me tegelijk thuis bij de trappisten. De Regel van Benedictus past me als een jas, maar de opdracht van de jezuïeten bevalt me ook prima.

In deze laatste week van het kerkelijke jaar, twee nieuwsberichten. De ene over paus Franciscus, die op bezoek is in Myanmar en Bangladesh. De grote vraag bij het bezoek aan Myanmar is of Franciscus het woord 'Rohingya' in de mond zal nemen.

De paus heeft in Rome al openlijk aandacht aan de zaak besteed door voor de vluchtelingen te bidden. Het vermijden van de term zou opgevat kunnen worden als instemming met het leger. Hij staat erom bekend dat hij zich juist sterk maakt voor onderdrukten. Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch vindt dat hij juist voor de Rohingya moet opkomen door hen bij naam te noemen.

Voor het Friese publiek een tekst over overnachtingsplekken voor de pelgrimage naar Sint-Jabik, Santiago de Compostella. Er wordt hard gewerkt aan een netwerk van pelgrimsplekken, logeeradressen voor de pelgrims op hun reis richting de begraafplaats van de heilige Sint Jakobus. Misschien dat ik deze tocht ook nog wel eens maak, in het kader van mijn spirituele zoektocht.

Eeuwigheidszondag. We zijn in het ondermaanse bestaan ook maar vreemdelingen en bijwoners op deze aarde. We zijn onderweg als pelgrims naar een plek met eeuwigheidswaarde.