Een verjaardagscadeautje:
het boek Heilige Woede van de benedictijner monnik Thomas Quartier.
Ik kende de auteur al wel. Zijn boek Anders Leven heb ik gelezen op
aanraden van de kerkelijk werkster uit mijn gemeente. En in het
monastieke tijdschrift De Kovel stond zo'n twee jaar geleden een
artikel over Bob Dylan.
Heilige Woede gaat over
die beide dingen. Anders leven, als monnik. En Dylan, een outlaw en
monnik, als je de 'eisen' van een monnik op diens leven toepast.
Eerst even de boektitel. Quartier laat aan de hand van zijn
levenskeuze zien hoe je woede kunt transformeren, heiligen, tot een
dienst aan God en aan de mensen.
Volgens de van oorsprong
Duitse geestelijke is Dylan ook een monnik.“‘De band is zijn
kloostergemeenschap,' zegt Quartier. Het versterkt zijn overtuiging
dat Bob Dylan de monnik in zichzelf heeft ontdekt, en in zijn
liederen leeft: zijn band is een reizend klooster. En Dylan heeft in
die kloostergemeenschap de regie. Hij beseft zijn eigen zwakte en
laat dus zijn medebroeders uitblinken op hun instrumenten – vooral
de gitarist en de drummer schitteren. Maar Dylan is onmiskenbaar zelf
de centrale figuur. Een vader abt? ‘Nee, een stichter. Zoals
Benedictus van Nursia ooit een groep monniken om zich heen verzamelde
en een nieuw klooster oprichtte. Natuurlijk voelt het hier heel
anders, maar je proeft eenzelfde bezieling. Bob Dylan is de stichter
van een nieuwe orde, inspirerend, tegendraads, radicaal, creatief,
revolutionair en volstrekt onmodieus – exact zoals het
monnikenwezen bedoeld is.’”
Daar wordt ik door
geïnspireerd.
Dit blog staat ook op Een Ander Zelfportret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten